اثربخشی آموزش بازی مبتنی بر روش شناختی رفتاری بر تکانشگری کودکان مبتلا به ADHD
بیش فعالی، یک اختلال عصبی رشدی است که با الگوهای رفتاری مداومی چون بی توجهی یا بیش فعالی تکانشگری شناسایی می شود. هدف پژوهش تعیین اثربخشی آموزش بازی مبتنی بر روش شناختی رفتاری بر تکانشگری کودکان مبتلا به نقص تمرکز/بیش فعالی بود.
روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه و گمارش تصادفی بود. جامعه پژوهش شامل تمام دانش آموزان پسر 7 تا 10ساله مقطع ابتدایی دارای اختلال نقص تمرکز و بیش فعالی منطقه سه کرج بودند. از این میان، 24 نفر به روش خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (12 نفر) و گواه (12 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 30دقیقه ای، بازی مبتنی بر روش شناختی رفتاری را دریافت کرد. هر دو گروه در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون به پرسش نامه والدین کانرز پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده به وسیله تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 در سطح خطای (0٫01) تجزیه وتحلیل شد.
یافته های پژوهش نشان داد بین میانگین مشکلات سلوک، مشکلات یادگیری، مشکلات روان تنی، تکانشگری و اضطراب انفعال گروه آزمایش و گواه در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (0٫001>p).
با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش بازی مبتنی بر روش شناختی رفتاری، تکانشگری و عدم توجه کودکان مبتلا به نقص تمرکز/بیش فعالی را بهبود بخشید.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.