سلامت معنوی در بیماران مبتلا به سرطان های دستگاه گوارش و ارتباط آن با سلامت عمومی

امروزه، مسایل مربوط به معنا و معنویت به عنوان مولفه هایی ضروری در تجربه بیماری های مزمن به گونه ای که می تواند به طور جدی نگاه افراد را نسبت به خود، بیماری و آینده تحت تاثیر قرار دهد مورد پذیرش قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی سلامت معنوی در بیماران مبتلا به سرطان های دستگاه گوارش و ارتباط آن با سلامت عمومی انجام گرفته است.

این مطالعه به صورت مقطعی از نوع همبستگی بر روی 128 بیمار مبتلا به سرطان دستگاه گوارش با حداقل 54 سال سن که با آگاهی از نوع بیماری خود، به مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) و شهید مدنی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1398 مراجعه داشتند انجام گردید. نمونه ها با روش در دسترس انتخاب شدند. سلامت معنوی بیماران با استفاده از پرسش نامه Paloutzian & Ellison (سال 1982) و پرسش نامه سلامت عمومی (GHQ-28) و مشخصات دموگرافیک آن ها بررسی شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی، آزمون t مستقل و ضریب همبستگی و پیرسون و مدل رگرسیونی توسط نرم افزار 19. SPSS استفاده شد.

ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین سلامت عمومی و سلامت معنوی رابطه ای مستقیم وجود دارد که از نظر آماری معنی دار بود (003/0=p، 71/0r=). هم چنین بین سلامت معنوی در بخش مذهبی (01/0=p، 54/0r=) و سلامت معنوی در بخش وجودی (001/0=p، 68/0r=) با سلامت عمومی رابطه مستقیم و معنی داری وجود داشت.

براساس نتایج مطالعه حاضر بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان از سلامت معنوی بالایی برخوردار بودند که این امر باعث سازگاری بیشتر بیمار با بیماری خود می شود.