دامنه مفهومی حق زنان بر اشتغال در مشارکت سیاسی-اجتماعی: خوانش بینش حضرت امام خمینی (ره)

مشارکت سیاسی-اجتماعی زنان امری است که برخی دیدگاه های غربی نظیر نگرش فمینیستی، صرف آن را رسالت زن و غایت آمال خود پنداشته اند و در این میان، برخی حکومت ها نظیر ایالات متحد آمریکا از این امر، پوششی درست کرده اند تا خود را مدافع حقوق بشر و به طور خاص، حقوق زنان جلوه دهند و این گونه تظاهر کنند که نگاه اسلامی در تعارض با این حق بشری است. مقاله حاضر با روش توصیفی-تحلیلی به تدقیق در بینش حضرت امام خمینی (ره)، راجع به حق زنان بر اشتغال در مشارکت سیاسی-اجتماعی پرداخته است. مقاله حاضر به این نتیجه دست یافته است، حضرت امام خمینی (ره)، با اشرافی که بر آموزه های اسلامی داشتند نگاهی دقیق از دامنه مفهومی حق زنان بر اشتغال در مشارکت سیاسی-اجتماعی داده اند و آن، این که اگرچه آن را منع نداشته و حتی بعضا مقتضی قلمداد کرده اند لیکن، رسالت و غایت آمال نوع زن را در امور والاتری، از جمله و به ویژه ایفاء نقش فعالانه در تربیت جامعه اسلامی، دانسته اند. در اندیشه حضرت امام خمینی (ره)، زن می تواند صاحب شغل باشد اما این نباید موجب به فراموشی سپردن، انکار یا کم اهمیت پنداری وظایف اصلی زن شود . از این رو در بینش بنیانگذار کبیر جمهوری اسلامی ایران، اسلام حضور و فعالیت زن را پایه اساسی فضای خانواده و محیط داخلی خانه می داند و ضمن آن که بر این امر تاکید و پافشاری دارد و نقش و حضور او را در جامعه بی فروغ نمی شمارد، بر نقش روح بخش نخست اصرار می ورزد.