تاثیر همزمان تحریک مستقیم الکتریکی فرا جمجمه مغز و تمرینات هماهنگی عصبی عضلانی بر تعادل سالمندان

افتادن های مکرر در سالمندان ارتباط مستقیم با کنترل وضعیت ایستاده و تعادل دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر همزمان تحریک مستقیم الکتریکی فرا جمجمه مغز و تمرینات هماهنگی عصبی عضلانی بر تعادل سالمندان بود.

پژوهش حاضر تجربی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون بود. شرکت کنندگان تحقیق 24 نفر سالمند 60 الی 75 ساله بودند که بر اساس نمونه گیری آسان انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه 12 نفری تجربی و 12 نفری کنترل قرار داده شدند. پس از اندازه گیری اولیه متغیرهای پایداری وضعیت ایستاده و عملکرد سیستم های حسی توسط دستگاه پاسچروگرافی، مغز شرکت کنندگان هر دو گروه تجربی و کنترل، در طول 5 روز در خلال دو هفته و هر روز به مدت بیست دقیقه در هر جلسه با جریان مستقیم الکتریکی دو میلی آمپری واقعی و شم تحریک شد. گروه تجربی درمان بیست دقیقه ای و گروه کنترل جلسات شم داشته اند. در هر جلسه، بلافاصله پس از تحریک، شرکت کنندگان هر دو گروه به مدت نیم ساعت تمرینات تعادلی روی دستگاه هوبر انجام دادند. پس از اتمام پنج جلسه، متغیرها مجددا اندازه گیری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مانکووا و انکووا و نرم افزار SPSS نسخه 23 انجام شد.

تجزیه تحلیل نتایج نشان داد که تحریک مستقیم الکتریکی مغز از روی جمجمه همراه با تمرینات تعادل به طور معناداری پایداری سالمندان در وضعیت حسی اول و چهارم را بهبود بخشید (05/0>P)، ولی بر پایداری سالمندان در وضعیت حسی دوم، سوم، پنجم، ششم و تعادل ترکیبی اثر معنادار نداشت (05/0<P). اندازهمچنین تحریک الکتریکی مخ همراه با تمرینات تعادل، عملکرد کنترل وضعیت ایستاده سیستم بینایی را ارتقا داد (05/0>P)، ولی عملکرد کنترل وضعیت ایستاده سیستم حس پیکری، سیستم حس وستیبولار و ترجیح بینایی را نتوانست به طور معنادار ارتقا دهد (05/0<P).

نتایج تحقیق نشان داد که تی دی سی اس مخی همراه با تمرینات تعادلی بر کنترل وضعیت ایستاده سالمندان تاثیرات مثبت اندکی دارد و می تواند به میزان کم باعث تسهیل یادگیری حرکتی و بهبود سازگاری حرکتی شود.