بهینه سازی چند هدفه سیستم های تبرید جذبی با زوج آب - مایع یونی با استفاده از الگوریتم ژنتیک

عملکرد چرخه تبرید جذبی علاوه بر پیکربندی و موقعیت اجزای آن، به خواص ترمودینامیکی مخلوط آن نیز بستگی دارد. سیستم های جذبی متداول از مخلوط های آب - لیتیوم بروماید و آمونیاک - آب استفاده می نمایند. بدلیل مشکلات ناشی از استفاده این مخلوط ها، محقق ها مایعات یونی را به عنوان جاذب جدید مبردها پیشنهاد کرده اند. در این تحقیق، عملکرد سیستم تبرید جذبی با دو مایع یونی مختلف از لحاظ ترمودینامیکی و اقتصادی بررسی شده و با سیستم آب - لیتیوم بروماید مقایسه شده است. روش بهینه سازی چند هدفه با استفاده از الگوریتم ژنتیک به منظور بهینه کردن سیستم استفاده شده است. خصوصیات ترمودینامیکی مخلوط ها توسط مدل غیرتصادفی دو مایع محاسبه شده اند. ضریب عملکرد، بازده اگزرژی و نرخ هزینه محصول پارامترهای هستند که بعنوان توابع هدف انتخاب شده اند، مقادیر بهینه توابع هدف و متغیرهای طراحی بدست آمده و با مقادیر اولیه مقایسه شده اند. در میان مخلوط های شامل مایع یونی، بالاترین ضریب عملکرد و بازده اگزرژی و کمترین نرخ هزینه محصول برای زوج آب - 1- اتیل، 3- متیل ایمیدازولیوم تری فلرو استیت بدست آمده است.