ارائه الگوی پارادایمی از دلایل اعتمادزدایی از نظام سلامت در رسانه های اجتماعی و ارائه خط مشی مطلوب مواجهه با آن

ارتباط پزشک و بیمار یکی از مهم ترین ارتباط انسانی در نظام سلامت بوده و اعتماد اساس این ارتباط است. از طرفی نظام سلامت به دلیل ارتباط با همه سطوح جامعه، حساسیت برانگیزبودن، ظرفیت ایجاد هیجان و مرتبط بودن با سلامتی افراد فرصت بهتری برای شایعه سازی و در نتیجه تاثیر بر اعتماد دارد. ساخت و انتشار شایعه و اخبار کذب در رسانه های اجتماعی در خصوص تجربیات پزشکی و مولفه های موثر بر نظام سلامت موضوعی مهم و البته نوین جهت بررسی و انجام یک مطالعه است.

این مقاله با استفاده از مصاحبه و برگزاری جلسات گروه کانونی تلاش کرده است در چارچوب روش گرندد تئوری یک الگو از چرایی اعتمادزدایی ارائه کند.

از آنجا که یکی از جدی ترین نیازها و منافع ذی نفعان حاکمیتی کنترل ساز و کار تولید و توزیع اخبار کذب و شایعه در رسانه های اجتماعی است و همچنین مشاهدات پژوهشگر در سطح رسانه های اجتماعی گواهی می داد که بخش قابل توجهی از شایعات در فضای رسانه های اجتماعی به نوعی به سلامت و نظام سلامت مرتبط است، محقق بررسی و تحلیل این موضوع را برای مقاله خود در نظر گرفته است. در این مطالعه نشان داده شد عدم مسوولیت حقوقی در خصوص محتواهای منتشرشده باعث شده است انتشار شایعه در رسانه های اجتماعی با کم ترین هزینه امکان پذیر و معمول باشد. عدم اطلاع رسانی صحیح، چرخه اقتصادی تولید شایعه و ناکارآمدی، عوامل اصلی ایجاد و انتشار شایعه در خصوص نظام سلامت هستند. پژوهش حاضر نشان می دهد که این همه باعث کاهش اعتماد به نظام سلامت در جامعه شبکه ای شده است.

این مقاله با هزینه شخصی انجام شده و مستخرج از رساله دکتری در رشته مدیریت رسانه دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران است.

به نظر می رسد تغییر نظام رسانه ای کشور به سمت مسطح شدن و از بین رفتن مکانیسم های کنترلی و دروازه بانی خبر، نظام سلامت را مانند دیگر نظام های حاکمیتی در مدیریت اخبار مربوط به خود دچار مشکل کرده  است. از این رو پیشنهاد می شود بخش های از نظام سلامت که وظیفه مدیریت برند و تصویر کلان نظام سلامت و شبکه بهداشت کشور را دارند، در درجه اول ضمن درک تغییر نظام رسانه ای و به تبع نظم اجتماعی به سمت نظم شبکه ای باید نقش کنشگری خود را افزایش دهند.