اثربخشی مداخله آموزشی بر سلامت معنوی دانشجویان مامایی با استفاده از پرسشنامه جامع ایرانی

برخورداری ماماها از صلاحیت مراقبت معنوی به عنوان یکی از اعضای گروه سلامت، از اهمیت ویژه ای برای ارتقای سلامت مادر و نوزاد و جامعه برخوردار است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزشی بر سطح سلامت معنوی دانشجویان مامایی انجام گردیده است.

این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون روی 56 نفر از دانشجویان واجد شرایط کارشناسی مامایی شاغل به تحصیل در دانشگاه های کرج در سال تحصیلی 97-1396 انجام شد. نمونه گیری به روش در دسترس انجام شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه جامع سلامت معنوی در جمعیت ایرانی استفاده شد. جلسات آموزش گروهی در مدت 16 ساعت به صورت نظری برگزار شد. برای تحلیل داده ها از میانگین، انحراف معیار و آزمون های تحلیلی ناپارامتری فریدمن و ویلکاکسون با استفاده از نسخه SPSS 19 استفاده شد.

میانگین و رتبه نمرات سلامت معنوی (در هر سه سازه بینش، گرایش و رفتار) پس از آموزش افزایش معنی دار داشت. همچنین میانگین نمره سلامت معنوی یک ماه پس از آموزش افزایش معنی دار داشت (p<0.0001). بیشترین نمره سلامت معنوی مربوط به بلافاصله پس از آموزش بود و تفاوت معنی داری بین نمرات بلافاصله و یک ماه پس از آموزش وجود نداشت (به ترتیب p=0/655، p=0/851). بین سن، معدل و ترم تحصیلی شرکت کنندگان با تفاوت میانگین نمرات سلامت معنوی ارتباط معناداری مشاهده نشد (p>0.05).

پس از توضیح درباره اهداف پژوهش و محرمانگی اطلاعات، رضایت شفاهی شرکت کنندگان کسب گردید.

یافته ها بر تاثیر برنامه آموزشی بر سلامت معنوی دانشجویان مورد مطالعه دلالت دارد. از این رو گنجانیدن آموزش سلامت و مراقبت معنوی در برنامه درسی دانشجویان مامایی توصیه می گردد.