مقایسه بهزیستی معنوی، تحمل ابهام و شادکامی در سالمندان ساکن در منزل و خانه سالمندان

افزایش جمعیت سالمند در کشور همراه با انواع مسائل جسمانی و روان شناختی از یکسو و از سوی دیگر، تحولات اجتماعی از قبیل تغییر شیوه زندگی فردی و خانوادگی، باعث افزایش تعداد موسسات نگهداری سالمندان شده است. بنابراین هدف پژوهش حاضر با در نظرگرفتن اهمیت تاثیر محیط زندگی بر جنبه های مختلف سلامت روان، مقایسه بهزیستی معنوی، تحمل ابهام و شادکامی در سالمندان ساکن در منزل و خانه سالمندان بود.

روش این پژوهش، توصیفی از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان شهر شیراز در سال 1397 بود که از جامعه مذکور 60 نفر سالمند سرای سالمندان و 60 نفر از سالمندان ساکن منزل به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. سالمندان ساکن در سرای سالمندان با روش نمونه گیری در دسترس و سالمندان ساکن در منزل به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های تحمل ابهام نوع دو مک لین، بهزیستی معنوی دهشیری و همکاران و شادکامی آکسفورد بود. اطلاعات حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از شاخص های توصیفی و روش تحلیل واریانس چندمتغیری در نرم افزار آماری SPSS 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج آزمون اثر پیلایی در آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد که اثر گروه بر ترکیب بهزیستی معنوی، تحمل ابهام و شادکامی معنادار است (0/875=مجذور اتا تفکیکی و P<0/001 و 270/31=(116و3)F). همچنین نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد که میانگین نمرات بهزیستی معنوی (304/29=F)، تحمل ابهام (65/64=F) و شادکامی (405/31=F) به طور معناداری در سالمندان ساکن در خانه سالمندان کم تر از سالمندان ساکن در منزل می باشد (P<0/001).

قبل از انجام پژوهش، هدف مطالعه برای شرکت کنندگان توضیح داده شد تا با رضایت کامل مشارکت داشته باشند. همچنین رضایت آگاهانه کتبی از شرکت کنندگان اخذ گردید.

نتایج این مطالعه نشان داد بهزیستی معنوی، تحمل ابهام و شادکامی در سالمندان ساکن خانه سالمندان کم تر از سالمندان ساکن منزل است، لذا مشارکت خانوادگی در جهت تدارک رفاه و آسایش روانی سالمند، حمایت مسوولان با پوشش بیمه ای مناسب برای سالمندان، ایجاد سیستم خدمات درمانی در منزل و حمایت از مراقبت دهندگان خانوادگی برای رسیدن به سطح بالاتری از بهداشت روان در این گروه می تواند موثر واقع شود.