اثر تقارب های متفاوت گوتا پرکا بر میزان ریزنشت اپیکالی کانال های پر شده دندان انسان

گوتاپرکا به عنوان ماده اصلی پرکننده کانال، مورد قبول عموم است. مخروط های استاندارد گوتاپرکا در درجه تقارب های 10-2درصد موجود می باشند. هدف از انجام این پژوهش، مقایسه ریزنشت اپیکالی کانال های پر شده با مخروط های گوتاپرکا با درجه ی تقارب های مختلف با استفاده از روش نفوذ پروتئین است.

در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، 96 دندان قدامی تک کانال ماگزیلا انتخاب شد. سپس تاج این دندان ها جدا گردید و نمونه ها، با استفاده از فایل روتاری پروتیپر آماده سازی شدند. دندان ها به شش گروه آزمایشی 15 تایی و دو گروه کنترل 3 تایی تقسیم شدند. در هریک ازگروه ها پرکردن کانال ها با استفاده از مستر کن با تقارب های متفاوت (4-2و6) درصد و کن فرعی با تقارب های متفاوت (2 و4) درصد با روش تراکم جانبی انجام شد سپس میزان ریزنشت پروتئین در هر نمونه با استفاده از آزمون های کروسکال والیس و من ویتنی بررسی شد.

 در مقایسه هر 6 گروه با هم، تفاوت معنی دار بود (001/0< P). کم ترین ریزنشت در گروه مسترکن 2 درصد و کن فرعی 2 درصد و بیش ترین ریزنشت در گروه مسترکن 4 درصد و کن فرعی 2 درصد، مشاهده شد.

در چارچوب مطالعه حاضر، استفاده از مسترکن 2 درصد به همراه کن فرعی 2 درصد، کم ترین بروز ریزنشت را در پی دارد. هرچندکه کن اصلی 6 درصد به همراه کن فرعی 4 درصد نتایج خوبی به همراه داشت.