بررسی اثرات آنزیم لیزوزیم بر رهایش پلاسمید از نانو ذرات کیتوزان/پلاسمید
کیتوزان که پلیمر زیست تخریب پذیر فاقد اثر سمیت است، به عنوان وکتور DNA نیز مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش اثرات آنزیم لیزوزیم بر نانو ذرات کیتوزان/پلاسمید بررسی گردید.
در این پژوهش از روش ژله ای شدن برای ساخت نانو ذرات استفاده شد و پس از بررسی درصد لودینگ پلاسمید در نانو ذرات کیتوزان و همچنین بررسی ویژگی نانو ذرات، نانو ذرات تحت تیمار آنزیم لیزوزیم قرار گرفتند و اثرات هضم آنزیمی بررسی شد.
نتایج این بررسی نشان داد که درصد لودینگ پلاسمید در نانو ذره 100% بود. اندازه، شاخص پراکندگی و پتانسیل زتا نانو ذرات به ترتیب 173 نانو متر، 292/0 و 08/10 میلی ولت، مشخص گردید. نتایج هضم آنزیمی نشان داد که محلول حاوی لیزوزیم با غلظت µg 10 در میلی لیتر و قدرت آنزیمی u/ml100 پس از 4 ساعت قادر به هضم نسبی نانو ذرات کیتوزان می باشد ولی موجب رهایش کامل پلاسمید نمی شود. ولی پس از 24 ساعت موجب رهایش کامل پلاسمید از نانو ذرات می شود.
با بررسی نتایج این پژوهش و مقایسه آن با یافته های سایر پژوهش ها در مورد کیتوزان، مشخص می شود، علاوه بر شرایط مطلوب برای عملکرد آنزیم لیزوزیم، عامل زمان نیز برای عملکرد آنزیم لیزوزیم در رهایش کامل DNA از نانو ذرات کیتوزان/پلاسمید اهمیت دارد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.