شناسایی منابع کارآمدی فردی از تجارب ورزشکاران تیم ملی هندبال

هدف تحقیق حاضر شناسایی منابع کارآمدی فردی از تجارب ورزشکاران تیم ملی هندبال بود. در این مطالعه با رویکردی کیفی از روش پدیدار شناسی استفاده شد. جامعه ی مورد پژوهش، ورزشکاران عضو تیم ملی رشته هندبال در سال 1393(2014) بوده که به صورت هدفمند و با شیوه ی گلوله برفی انتخاب شدند. مشارکت کنندگان(8 مرد و 4 زن) بطور داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. برای گردآوری اطلاعات، از مصاحبه های نیمه ساختاریافته استفاده شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل مضمون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تلاش شد نتایج این مطالعه بواسطه ی معیارهای باورپذیری، اطمینان پذیری، تاییدپذیری و انتقال پذیری قابل اعتماد گردد. طبق یافته های بدست آمده از مصاحبه ها، منابع کارآمدی فردی مشارکت کنندگان، در قالب 4 کد تبیینی «تجارب ورزشی»، «تجارب تمرینی»، «تجارب روانی» و «تجارب اجتماعی»،  شناسایی و تدوین گردید. نتایج این پژوهش از جنبه ای مشابه دیگر نظریه های موجود و از جنبه ای مکمل و خاص است. بر اساس یافته ها، پژوهش حاضر اهمیت دادن به موضوع کارآمدی فردی برای رسیدن به موفقیت های بیشتر ورزشی در عرصه های بین المللی بویژه در ورزش های تیمی را پیشنهاد می کند .