بهینه سازی فعالیت کنترل زیستی جدایه های مخمرهای کم تخمیر در برابر آسپرژیلوس نایجر به منظور سم زدایی از آب انگور

انگورهای آلوده به آسپرژیلوس می توانند موجب تولید اوخراتوکسین A در فراوری نوشیدنی هایی مانند شراب یا آب انگور شوند. هدف از این پژوهش ارزیابی توانایی زیستی ضد قارچی دو جدایه بومی مخمری با میزان تخمیر کم (A01 و G01) و سه سویه استاندارد ساکارومیسس سرویزیه، کاندیدا گیلرموندی، مچنیکوویا آگاوس علیه آسپرژیلوس نایجر و توانایی آن در حذف اوخراتوکسین A در انگور و محصولات آن بدون تولید الکل در حین فرایند بود.

دو جدایه مخمری(A01 و G01) بومی به ترتیب از سیب ها و انگورهای بومی منطقه جداسازی شدند و بر روی محیط PDA کشت داده شدند. جدایه های بومی با روش تعیین توالی نواحی D1 و D2 و همچنین ITS1 و ITS2 ازDNA  ریبوزومی شناسایی شدند.

نتایج حاصل از تعیین توالی ژنوم مربوط به دو جدایه بومی نشان داد که هر دو توالی مربوط به ساکارومیسس می باشند. تمامی سویه ها توانایی قابل توجهی در ممانعت از رشد آسپرژیلوس نایجر بر روی دانه های انگور و نیز محیط کشت از خود نشان دادند. از طرف دیگر میزان تولید الکل مخمرها نیز بسیار ناچیز بود.

کنترل زیستی آسپرژیلوس نایجر و گندزدایی اوخراتوکسین A با استفاده از مخمرهای کم تخمیر پیشنهاد دهنده روشی مطابق موازین اسلامی و نوشیدنی های حلال می باشد.