توسعه عمل گرهای منطقی در برنامه ریزی ژنتیک متداول (CGP) و واسنجی آن در قاعده SOP

برنامه ریزی ژنتیک متداول (CGP) با در نظر گرفتن داده های تجربی (مشاهداتی) باعث بهبود و تکامل داده های تخمینی (محاسباتی) می شود. با این حال، الگوریتم CGP قادر به حل مسائل چندضابطه ای با عمل کرد مطلوب نیست. در این تحقیق، قابلیت الگوریتم CGP از طریق توسعه و ادغام توابع و عمل گرهای منطقی ریاضی به آن، بهبود داده می شود. الگوریتم پیشنهادی، برنامه ریزی ژنتیک منطقی (LGP) نامیده می شود که بهبود عمل کرد آن در مقایسه با الگوریتم CGP، در حوزه منابع آب بررسی می شود. نتایج نشان می دهند که قابلیت الگوریتم LGP در این حوزه، موثرتر و کارآتر از CGP می باشد، به گونه ای که الگوریتم LGP باعث بهبود 39 درصدی تابع هدف نسبت به الگوریتم CGP، در استخراج سیاست بهره برداری استاندارد (SOP) در حوزه منابع آب با تابع هدف کمینه نمودن متوسط قدر مطلق خطاها (MAE)[، می شود. مقایسه نتایج الگوریتم ها با استفاده از معیارهای ارزیابی نشان می دهد که استفاده از الگوریتم LGP در بازسازی SOP سبب کاهش 22 درصدی RMSE و افزایش 1 درصدی NSE، نسبت به CGP شده است.