تاثیر عوامل محیطی بر پراکنش زیستگاه های مطلوب جمعیت های جبیر (Gazella bennettii) در پارک ملی کویر

مدل سازی زیستگاه، به عنوان ابزار پشتیبان تصمیم گیری در مدیریت گونه ها سبب می شود تا بتوان علاوه بر آگاهی از عوامل زیست محیطی تاثیرگذار بر مطلوبیت زیستگاه یک گونه و ترتیب اهمیت آن ها، زیستگاه های مطلوب برای گونه را در سطح مناطق تحت حفاظت مشخص نموده، نسبت به اتخاذ اقدامات مدیریتی مناسب اقدام نمود. در این مطالعه بررسی مطلوبیت زیستگاه و تعیین مهم ترین عوامل موثر بر حضور جبیر در پارک ملی کویر با استفاده از الگوریتم حداکثر آنتروپی مورد بررسی قرار گفت. مدل سازی براساس 78 نقطه حضور جبیر در پارک ملی کویر و چهار گروه متغیر محیطی شامل متغیرهای فیزیوگرافی، پوشش اراضی، انسانی و اقلیمی با کارایی پیش بینی عالی و مقدار AUC برابر با 0/992 انجام شد. براساس نتایج مساحت زیستگاه های با مطلوبیت بالا و متوسط برای جمعیت های جبیر در پارک ملی کویر به ترتیب در حدود 456/65 و 679/05 کیلومترمربع برآورد شد. تاثیرگذارترین متغیر در توسعه مدل پراکنش جمعیت های جبیر در پارک ملی کویر، مربوط به متغیر فاصله از منابع آبی (چشمه ها و آبشخورها) شناسایی شد و براساس حساسیت سنجی انجام شده تیپ پوشش گیاهی، فاصله تا پاسگاه های محیط بانی، تنوع ناهمواری ها، محدوده سالانه دما و پوشش اراضی ازجمله متغیرهای مهم دیگر در ساخت مدل پراکنش جبیر بودند.