بررسی شاخص های دینامیک و سطوح غذایی ماهی گوازیم دم رشته ای Nemipterus japonicus Bloch, 1791 در آب های شمال دریای عمان

عادات غذایی ماهی گوازیم دم رشته ای (Nemipterus japonicus)، در دوره زمانی 97-1396، به صورت فصلی در دریای عمان مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق محتویات معده 210 عدد ماهی گوازیم دم رشته ای (91 عدد ماده و 119 عدد نر) مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه برخی از شاخص ها مانند شاخص شدت تغذیه  (2/60 درصد)، شاخص خالی بودن معده (43/80 درصد)، میانگین سطح غذایی (4/08) و نرخ غذای مصرفی (9/00 در سال) محاسبه گردید. در مجموع  4 رده تاکسونومیک عمده در محتویات معده این گونه شناسایی و وزن شد. گروه های شناسایی شده شامل بند پایان (سخت پوستان)، سرپایان، ماهیان استخوانی و جلبک های دریایی بودند. بندپایان با 55/75 درصد فراوان ترین اقلام غذایی یافت شده در معده گوازیم دم رشته  ای بود. نتایج شاخص حضور شکار نشانداد که  خرچنگ های خانواده  Portunidae (درصد 61/19) به عنوان غذای اصلی،عقربک Squilla mantis (درصد 28/35) و ماهیان استخوانی هضم شده (20/89 درصد)به ترتیب به عنوانغذای فرعی و اتفاقی تقسیم بندی شدند بیش ترین میزان شدت تغذیه در  زمستان (50/77 درصد) و کم ترین آن در پاییز (35/20 درصد)  به دست آمد. ماهی گوازیم دم رشته ای، علاوه بر گوشت خوار بودن دارای رفتار تغذیه ای هم نوع خواری هم می باشد که در فصل زمستان (3/00 درصد) و فصل بهار (6/00 درصد) مشاهده گردید. نتایج تحقیق حاضر بر مبنایشاخص درصد حضور شکار به گوشت خوار بودن و براساس شاخص شدت تغذیه به متوسط بودن نرخ غذای مصرفی برای ماهی گوازیم دم رشته ای دلالت می نماید.