تاثیرات فیزیولوژیک سم گلایفوزیت (رانداپ) بر بافت آبشش و کبد قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

استفاده از گلایفوزیت جهت کنترل آفات نباتی در بسیاری از مزارع کشاورزی که در مجاورت منابع آب شیرین واقع شده اند بسیار رایج می باشد. از این رو این تحقیق به منظور شناسائی تاثیرات فیزیولوژیک گلایفوزیت که یکی از علف کش های پر مصرف ایران است بر روی ماهی مولد قزل آلا پرداخته شده است. این تحقیق در پاییز 1390 در مرکز تحقیقات علوم شیلاتی و فنون دریایی دکتر کیوان به منظور تعیین تاثیر علف کش گلایفوزیت بر روی برخی از فاکتورهای خونی و بافت ماهی قزل آلا با وزن 200-150 گرم در تحت شرایط کیفی آب ثابت صورت پذیرفت، ماهیان در قالب 4 گروه 30 تایی (سه گروه آزمایشی و یک گروه شاهد با سه تکرار) با غلظت های 5، 10 و 15 (میلی گرم/لیتر) معادل 25، 50 و 75 درصد از Lc5096h مورد استفاده قرار گرفتند. در طول آزمایشات عواملی شامل: pH، سختی، دما و اکسیژن محلول در آب مورد سنجش قرار گرفتند که به ترتیب برابر 7 تا 8/4، 250 میلی گرم در لیتر، 1±22 و اکسیژن  بالای ppm 8 اندازه گیری شدند. مدت انجام آزمایش ده روز در نظر گرفته شد و نمونه گیری از گروه ها هر 5 روز یک بار انجام گردید. نتایج حاصله از نظر آسیب شناسی بافتی نیز نشان داد که قرار گرفتن کبد و آبشش در مجاورت سم گلایفوزیت منجر به بروز پدیده هایی مانند پرخونی، آتروفی سلولی، رکورد صفراوی، نکروز، تورم ابری و فضای سینوزوئیدی در کبد و پرخونی، هیپرپلازی، نکروز، چسبندگی رشته های اولیه و ثانویه، چماخی شدن، گرزی شدن، کوتاه شدن تیغه های آبششی ثانویه در بافت آبشش می  گردد که با گذشت زمان شدت این علائم افزایش می یابد.