تجمع زیستی فلزات سنگین (کادمیوم، سرب و نیکل) در خرچنگ شناگر آبی (Portunus pelagicus)

این تحقیق با هدف تعیین غلظت فلزات کادمیوم، سرب و نیکل در بافت عضله خرچنگ شناگر آبی (Portunus pelagicus) سواحل خلیج فارس، طی دو فصل زمستان و تابستان در شهرهای بندرعباس و بوشهر انجام گرفت. به طورکلی تعداد 130 نمونه خرچنگ شناگر آبی به صورت کاملا تصادفی نمونه برداری شد. پس از جداسازی بافت عضله نمونه ها، هضم شیمیایی نمونه ها صورت گرفت و تعیین غلظت فلزات با استفاده از دستگاه جذب اتمی انجام گردید. توالی غلظت فلزات مورد مطالعه در بافت عضله خرچنگ شناگر آبی در فصول زمستان و تابستان در شهرها به صورت  Pb>Ni>Cd به دست آمد. در فصل زمستان، هر سه فلز و در فصل تابستان کادمیوم و نیکل در بافت عضله خرچنگ شناگر آبیتفاوت معنی داری را در بین شهرهای مورد مطالعه نشان داد. گر چه میزان سرب در بافت عضله خرچنگ شناگر آبی در شهر بوشهر بیش تر از شهر بندرعباس به دست آمد، اما این تفاوت معنی دار نبود. در هر دو شهر، میانگین غلظت فلزات کادمیوم و نیکل در خرچنگ شناگر آبی در فصل تابستان به طور معنی داری نسبت به فصل زمستان بالاتر بود. هم چنین میانگین غلظت سرب در بافت عضله گونه خرچنگ شناگر آبی بندرعباس در فصل تابستان نسبت به زمستان به طور معنی داری بالاتر به دست آمد (0/01=p)، اما در بوشهر این تفاوت معنی دار نبود. میانگین غلظت فلزات مورد مطالعه در بافت عضله خرچنگ شناگر آبی در فصول تابستان و زمستان در مقایسه با استانداردهای WHO، FAO وUS FDA پایین تر بودند.