خوانشی تحلیلی از صحنه آغازین رمان "اللص والکلاب" اثر نجیب محفوظ

گشودن رمان فرآیندی روش مند در جهت ورود به دنیای داستان و همراه شدن با کنش های مختلف آن است. در این میان صحنه آغازین داستان و نحوه پردازش آن، نخستین گام به منظور ارائه نمایی کلی از روایت داستانی است. پردازش هنرمندانه این بخش از داستان، فرایندی است در راستای انتقال اطلاعاتی اولیه از فضای داستان، ارتباط آن (صحنه آغازین) با بقیه رمان و پیرنگی که در ادامه روایت شکل خواهد گرفت. صحنه آغازین رمان " اللص و الکلاب" اثر نجیب محفوظ به گونه ای است که از یک سو سرنخ های ابتدایی از روایت کلی را در اختیار خواننده قرار می دهد و با تعلیق آفرینی در کنش های آغازین داستان وی را نسبت به تعقیب روایت ترغیب می نماید. این مهم به واسطه کاربست تکنیک های مختلف از جمله: انتخاب عنوانی با دلالتی معکوس(وارونگی معنا)، صحنه پردازی رئالیستی و باورپذیر، الگوی ترکیبی در معرفی شخصیت و گزاره های معماگونه با دلالت های منفی، در صحنه آغازین رمان تحقق می یابد. مقاله حاضر با اتخاذ رویکرد توصیفی-تحلیلی به خوانش تحلیلی صحنه آغازین رمان "اللص و الکلاب" نجیب محفوظ پرداخته و مهارت نویسنده را در پردازش موفق این بخش از رمان به تصویر کشیده است.