اثربخشی داستان گویی بر خلاقیت کلامی و آگاهی واج شناختی دانش آموزان نارساخوان

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی داستان گویی بر خلاقیت کلامی و آگاهی واج شناختی دانش آموزان نارساخوان بود که به روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون باگروه کنترل انجام شد. نمونه شامل 28 دانش آموز پسر نارساخوان بودکه در سال تحصیلی 96- 97 پایه سوم ابتدایی را گذرانده بودند و به روش نمونه گیری در دسترس از مراکز تشخیص ودرمان اختلالات یادگیری دولتی و خصوصی شهرستان های تهران، شهریار و کرج انتخاب شده بودند. این دانش آموزان به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل 14 نفری قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، آزمون آگاهی واج شناختی دستجردی و سلیمانی وآزمون خلاقیت کلامی تورنس بود. داده ها با کمک تحلیل کواریانس در نرم افزار SPSS.15 تحلیل شد. نتایج نشان داد که روش داستان گویی بر خلاقیت کلامی و آگاهی واج شناختی موثر بوده است. براساس یافته های حاصل از پژوهش حاضر، با به کارگیری روش داستان گویی می توان در جهت بهبود خلاقیت و آگاهی واج شناختی دانش آموزان نارساخوان اقداماتی انجام داد