ارائه مدل سبک های دلبستگی و پیوستگی و انطباق خانواده با دلزدگی زناشویی والدین دانش آموزان دارای ناتوانی های یادگیری با میانجی گری تمایز یافتگی زوجین

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارائه مدل سبک های دلبستگی و پیوستگی و انطباق خانواده با دلزدگی زناشویی والدین دانش آموزان دارای ناتوانی های یادگیری با میانجی گری تمایز یافتگی زوجین شهر اردبیل در سال 1397 انجام شد. روش پژوهش همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. از والدین دارای کودک مبتلا به ناتوانی یادگیری، 250 والد به روش در دسترس انتخاب و پرسشنامه های تمایز بافتگی خود، سبک دلبستگی، پیوستگی و انطباق خانواده و دلزدگی زناشویی مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با نرم افزار ایموس و روش آماری تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که سبک دلبستگی ایمن دارای اثر مثبت و مستقیم و سبک دلبستگی ناایمن دارای اثر منفی و مستقیم بر تمایز یافتگی است. همچنین اثر منفی و مستقیم تمایزیافتگی و همبستگی خانواده بر دلزدگی زناشویی مورد تایید قرار گرفت. از بین متغیرهای برونزا، سبک دلبستگی ایمن از طریق تمایزیافتگی قادر به کاهش دلزدگی زناشویی شده است، اما سبک دلبستگی ناایمن از طریق تمایزیافتگی به افزایش دلزدگی زناشویی منجر شده است. نتایج نشان می دهد نقش میانجی گری تمایز یافتگی در بین سبک های دلبستگی و پیوستگی- انطباق خانواده با دلزدگی زناشویی والدین دانش آموز ان دارای اختلال یادگیری خاص از برازش مطلوبی برخوردار است.