طراحی برنامه آموزشی مفاهیم ریاضی مبتنی بر رایانه به منظور بهبود ادراک دیداری فضایی (مولفه هماهنگی چشم و دست) دانش آموزان با اختلال ریاضی و مقایسه اثربخشی آن با روش آموزش سنتی

هدف از انجام پژوهش طراحی برنامه آموزشی  مفاهیم ریاضی مبتنی بر رایانه به منظور بهبود ادراک دیداری فضایی دانش آموزان دارای اختلال ریاضی و مقایسه اثربخشی آن با روش آموزش سنتی بوده است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر دوره اول ابتدایی منطقه پانزده شهر تهران در سال تحصیلی  1395-96 بوده است. حجم نمونه شامل 45 نفر به روش نمونه گیری هدفمند که در سه گروه  15 نفری (گروه برنامه آموزشی، گروه سنتی و گروه کنترل) جای گرفتند. ابزار  پژوهش شامل آزمون ادراک دیداری فضایی فراستیگ و برنامه آموزشی مفاهیم ریاضی مبتنی بر رایانه بوده و از آزمون  شاپیروویلک، تی مستقل و کواریانس برای تحلیل داده ها استفاده شده است. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که در سطح 001/0 معنادار و آموزش از طریق متد برنامه آموزشی مفاهیم  ریاضی  مبتنی  بر رایانه  بر بهبود ادراک دیداری  فضایی  دانش آموزان موثر بوده است. مقایسه میانگین های تعدیل شده نمرات ادراک دیداری- فضایی گروه های سنتی با برنامه آموزشی اختلاف نمره 130/11 نمره ای را نشان می دهد که در سطح 001/0 معنادار و نشان از اثرگذاری بیشتر آموزش از طریق برنامه آموزشی نسبت روش سنتی  است.