ارزیابی شاخص های شهر دوستدار سالمند شهر قزوین: فضاهای باز شهری، ساختمان ها و مکان های عمومی

زمینه :

با تغییر هرم جمعیتی ایران به سمت سالمندی و تاثیرپذیری سالمندان از شرایط محیطی، لزوم توجه به مبانی تامین کننده راحتی، امنیت و آرامش آنان بیش از همیشه احساس می شود.

هدف :

مطالعه حاضر با هدف ارزیابی شاخص های فضاهای باز شهری، ساختمان ها و مکان های عمومی شهر قزوین در راستای تبدیل شدن به شهر دوستدار سالمند بر اساس دیدگاه مدیران و سالمندان انجام گرفت.

مواد و روش ها:

در این مطالعه توصیفی تحلیلی که در سال 1396 انجام شد، 200 سالمند و 40 مدیر شهری مشارکت داشتند. سالمندان با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی و مدیران بصورت در دسترس انتخاب و وارد مطالعه شدند. داده ها با چک لیست جمعیت شناختی و پرسش نامه شهر دوستدار سالمند جمع آوری شد و با آمار توصیفی و آزمون تی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 

یافته ها:

 میانگین سن سالمندان 48/6±32/68 و مدیران 94/5±28/40 سال بود. میانگین نمرات سالمندان و مدیران برای شاخص های ساختمان ها و مکان های عمومی به ترتیب 06/1±49/3 و 77/0±64/2 و برای فضاهای باز شهری به ترتیب 89/0±06/3 و 52/0±60/2 بود. همچنین، تفاوت معناداری بین نظرات سالمندان و مدیران در ارتباط با دو شاخص بررسی شده مشاهده شد (001/0>P).

نتیجه گیری:

 نتایج مطالعه حاضر نشان داد که شهر قزوین از نظر ساختمان ها و مکان های عمومی و فضاهای باز شهری برای سالمندان از سطح ایده آل فاصله دارد. بنابراین مدیران شهری بایستی توجه بیشتری به این شاخص ها کنند و گام های موثرتری جهت افزایش کیفیت آن ها بردارند.