اثر تمرین استقامتی همراه با مصرف بربرین کلراید بر آنزیم های آنتی اکسیدانی بافت قلب رت های نر ویستار دیابتی

استرس اکسیداتیو در پاتوژنز بسیاری از بیماری ها دخالت دارد. شرایط استرس اکسیداتیو و عدم تعادل آنتی اکسیدان نقش عمده ای در بروز و توسعه بیماری ها دارد. بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر چهار هفته تمرین استقامتی و مصرف بربرین کلراید بر آنزیم های آنتی اکسیدانی  بافت قلب رت های نر ویستار دیابتی بود.

مواد و روش ها: 

در این مطالعه تجربی، تعداد 40 سر رت نر بالغ از نژاد ویستار با میانگین وزنی حدود 250-200 گرم به صورت تصادفی در 5 گروه شامل گروه کنترل سالم (بدون تزریق STZ، دارو و تمرین)، گروه کنترل دیابتی (با تزریق STZ)، گروه تجربی دیابتی+تمرین بدنی، گروه تجربی دیابتی+مصرف بربرین (mg/kg 50)، گروه تجربی دیابتی+تمرین بدنی+ مصرف بربرین قرار گرفتند. 24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، حیوانات بااستفاده از تزریق درون صفاقی کتامین بیهوش شدند و بافت قلب جهت سنجش تغییرات آنزیم سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز جدا شد. از آزمون تی زوجی و آزمون تحلیل واریانس به منظور تجزیه و تحلیل داده ها بااستفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 22) و در سطح 0/05 =α استفاده شد.

نتایج نشان داد که پس از مصرف مکمل بربرین و تمرین استقامتی در گروه دیابتی، تفاوت معنی داری نسبت به گروه کنترل در میزان فعالیت های آنزیم CAT، SOD و GPX مشاهده شد (0/001=P). در مقایسه بین گروهی نتایج نشان داد که بین میزان اثر تمرین در گروه دیابتی+تمرین+بربرین با گروه دیابتی+تمرین و گروه دیابتی+بربرین تفاوت معنی داری وجود دارد.

نتیجه گیری:

تمرین استقامتی می تواند بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی بافت قلب در رت های دیابتی تاثیر معنی دار و موثر داشته باشد.