ارزش آموزش عالی تحلیلی بر تمایل به تحصیل در نظام دانشگاهی

پژوهش حاضر به منظور سنجش ارزش آموزش عالی در میان دانشجویان دو دانشگاه غیردولتی و یک دانشگاه دولتی در شهر اصفهان به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. حجم نمونه برآوردی 307 نفر از دانشجویان کارشناسی ارشد در کلیه گروه های تحصیلی بودند که به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه 30 سوالی لوترل و ریچارد (2011) در پنج بعد انتظارات خانواده، تمرکز مدرسه‫ای، ارزش تحصیلی، ارزش های عمومی آموزش و موانع پیشرفت بود که پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (r=0.78) برآورد شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تی تک راهه، تحلیل رگرسیونی و خوشه ای، با استفاده از ضابطه اطلاعات آکائیکه (AIC[1]) استفاده شد. نتایج نشان داد که ارزش برای ادامه تحصیل در دانشگاه از سطح متوسط بالاتر است. نتایج خوشه بندی نشان داد که در هر دو گروه انتظارات خانواده اهمیت بیشتری در تمایل دانشجویان به سمت آموزش عالی دارد و به همین دلیل، موانع پیشرفت ناشی از سوی خانواده برای آنها زیاد نیست. علاوه بر این، رفتارهای ضد مدرسه ای در هر دو گروه بالا بود. نتایج همچنین نشان داد که در گروه اول برعکس گروه دوم مهم ترین پیش بینی کننده انتظارات خانواده و ارزش های عمومی، آموزش هستند. به طورکلی، آنچه موجب تمایل به سمت دانشگاه می شود، ناشی از میل موفقیت طلبی و انتظارات خانواده است.