کانی شناسی و ژئوشیمی گنیس های کمپلکس گل گوهر، جنوب استان کرمان

گنیس های کمپلکس دگرگونی گل گوهر در جنوب استان کرمان و در جنوب شرق زون دگرگونی سنندج-سیرجان با پروتولیت گرانیتوئیدی درجاتی از رخساره شیست سبز تا آمفیبولیت زیرین را در اثر فاز کوهزایی سیمرین پیشین تحمل کرده اند. آن ها دارای ترکیب کانی شناسی فلدسپات پتاسیم، پلایوکلاز، بیوتیت، کوارتز و گارنت می باشند و آپاتیت، ایلمنیت، اسفن، کلریت و موسکویت نیز از  فازهای فرعی موجود در آن ها می باشند. محاسبات ژئوترموبارومتری دمای 600 تا 610 درجه سانتی گراد همراه با فشار 8 تا 10 کیلوبار را برای دگرگون شدن آن ها نشان می دهد که منطبق بر رخساره آمفیبولیت زیرین می باشد. غنی شدگی جزئی عناصر LREE نسبت به HREE و عدم تهی شدگی نمونه ها از HREE، مقادیرYbN بزرگ تر از 10 (متوسط 70/12) همراه با ماهیت قلیایی ماگمای اولیه، نشانگر ماهیت پوسته ای فاقد گارنت درون صفحه ای برای گنیس های مورد مطالعه می باشد. ضمن اینکه فرآیندهای دگرگونی به آن ها ماهیت گنیس بخشیده ولی آثار ویژگی های سنگ آذرین اولیه قابل تشخیص است. این جایگاه با محیط کششی کافتی حاکم بر بخش جنوبی زون سنندج-سیرجان در پالئوزوئیک زیرین در مراحل آغازین تشکیل و گسترش تتیس کهن سازگار است.