بررسی شیوع کمردرد و ارتباط آن با فعالیت بدنی و شاخص توده بدنی در معلمان زن مدارس شهر اردبیل در سال 1397

کمردرد یکی از شایع ترین صدمات شغلی است. معلمی از جمله مشاغلی است که به خاطر ماهیت کاری با خطر بروز کمردرد همراه است. هدف مطالعه حاضر، بررسی شیوع کمردرد و ارتباط آن با فعالیت بدنی و شاخص توده بدنی در معلمان بود.
در مطالعه میدانی حاضر، 289 نفر معلم زن با دامنه سنی 24 تا 60 سال و با میانگین شاخص توده بدنی 88/26، با رعایت قانون تصادفی انتخاب مدارس به صورت خوشه ای انتخاب و در پژوهش شرکت کردند. از مقیاس VAS و پرسش نامه بک به ترتیب به منظور سنجش میزان کمردرد در دوره های مختلف زندگی و میزان فعالیت بدنی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شد.
نتایج  تحقیق حاضر نشان داد بین شیوع کمردرد و فعالیت بدنی در دوره های مختلف زندگی ارتباط قوی و منفی وجود دارد (01/0P<)، به طوری که ارتباط بین میزان کمردرد در حال حاضر و فعالیت بدنی (224/0-=ICC و 001/0=P) بین کمردرد در شش ماه گذشته و فعالیت بدنی (239/0-=ICC و 001/0=P) بین کمردرد در سال گذشته و فعالیت بدنی (284/0-=ICC و 001/0=P) و نیز بین کمردرد در طول عمر و فعالیت بدنی (269/0-=ICC و 001/0=P) ارتباط معنادار وجود دارد. همچنین بین شیوع کمردرد در طول عمر و BMI (05/0>P) ارتباط معنادار و مثبت است.
با توجه به ارتباط قوی و در جهت منفی، بین شیوع کمردرد در دوره های زمانی مختلف زندگی و فعالیت بدنی و همچنین ارتباط در جهت مثبت بین شیوع کمردرد و شاخص توده بدنی، به نظر می رسد داشتن یک فعالیت منظم ورزشی می تواند سلامتی بیشتر ناحیه کمر معلمان زن را فراهم کند.