اثر بخشی برنامه مداخله ماتریکس و مداخله کاهش آسیب بر تمایل به خودکشی در دختران دانش آموز آسیب دیده از رابطه با جنس مخالف

امروزه رابطه با جنس مخالف در سنین نوجوانی اغلب ممکن است به برخی آسیب های آشکار و نهان، به خصوص برای نوجوانان دختر منجر شود. بر همین اساس، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه مداخله ماتریکس و مداخله کاهش آسیب بر تمایل به خودکشی در دختران دانش آموز آسیب دیده از رابطه با جنس مخالف اجرا شد.
روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح پژوهش، سه گروهی دو مرحله ای (پیش آزمون و پس آزمون) بود. از میان 60 دختر آسیب دیده از رابطه با جنس مخالف در شاهین شهر اصفهان در پائیز 1397، 36 نفر به صورت هدفمند مبتنی بر ملاک های ورود و خروج انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (12 نفر برای هر گروه) و گروه گواه (12 نفر) گمارده شدند. مقیاس چندنگرشی تمایل به خودکشی نوجوانان در مراحل پیش آزمون و پس آزمون برای سنجش متغیر وابسته استفاده شد. برنامه مداخله ماتریکس و مداخله کاهش آسیب هر یک به مدت 10 جلسه، تحت درمان قرار گرفته و گروه گواه هیچ گونه درمانی دریافت ننمودند. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل گردید.
نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که در مرحله پس آزمون پس از کنترل پیش آزمون در متغیر جاذبه زندگی، گروه مداخله ماتریکس نسبت به گروه آموزش کاهش آسیب و گروه کنترل (01/0>P) در متغیر عدم پذیرش زندگی گروه مداخله ماتریکس و گروه آموزش کاهش آسیب نسبت به گروه کنترل و در متغیر جاذبه مرگ فقط گروه مداخله ماتریکس نسبت به گروه کنترل دارای تفاوت معنادار بود (01/0>P).
بر اساس یافته های پژوهش حاضر، برنامه مداخله ماتریکس را می توان برای کاهش تمایل به خودکشی دختران آسیب دیده از رابطه با جنس استفاده کرد.