تاثیر استفاده از تحلیل بحرانیت و ریسک در مدیریت دارایی های سازمان

نقش مدیریت دارایی به عنوان یک عامل راهبردی در دورنمای تجاری سازمان ها به شدت در حال افزایش است. ظهور حرفه مدیریت دارایی، سبب شده است که جایگاه مهندسی نگهداشت از یک نقش اولیه که در آن وظیفه تعمیر را بر عهده داشت، به یک عامل مهم در افزایش ارزش راهبردی بدل شود. این بدان معنی است که متخصصان مدیریت دارایی وظیفه دارند تا دارایی های با ارزش راهبردی را با اهداف تجاری سازمان هماهنگ کنند. حوزه مدیریت دارایی در طی چند سال اخیر تغییرات زیادی را به خود دیده است. متاسفانه، برخی از قسمت های بدنه دانش مدیریت دارایی نتوانسته است گام به گام با این تغییرات پیش رود. مثال قابل ذکر، بحرانیت و استفاده مستمر چه درست و چه نادرست از آن در ادبیات موضوع است. ابهام و سردرگمی در تعریف بحرانیت به علت استفاده مترادف از آن با ریسک و همچنین داشتن معادلات ریاضی یکسان است. در این مقاله، توضیحاتی در باب بحرانیت برای متخصصان مدیریت دارایی ذکر گردیده و به لزوم در پیش گرفتن رویکردی مبتنی بر ریسک اشاره می شود. همچنین مدیریت ریسک در استانداردهای بین المللی بررسی گردیده و درنهایت رویکردی ریسک محور به عنوان راه حل ارائه می گردد.