ارزیابی عملکرد تولید و برخی از ویژگی های کیفی تخم مرغ در اواخر دوره تولید مرغ تخم گذار با اعمال برخی از راه کارهای پیش و ضد التهابی

از آن‏جایی که پدیده التهاب به عنوان یکی از چالش های مهم در بخش های مختلف صنعت دامپروری عنوان می شود، بنابراین این پژوهش به منظور ارزیابی راهکار التهابی ترکیبی و استفاده همزمان داروهای بتا-2 آگونیست و گلوکوکورتیکوئید روی برخی از ویژگی ‏های تولیدی در مرغ تخم گذار در اواخر دوره تولید و ویژگی‏ های کیفی تخم مرغ صورت پذیرفت. پژوهش در قالب طرح کاملا تصادفی، در یک دوره حدود 4 هفته‏ ای، با استفاده از 112 قطعه مرغ تخم‏گذار سویه های لاین W-36 (مسن‏تر از 90 هفته) صورت پذیرفت. پرنده ‏ها به طور تصادفی به هفت تیمار (شامل یک سطح از دارویی با خاصیت بتا-2 آگونیستی، یک سطح از دارویی با خاصیت گلوکوکورتیکوئیدی، سه سطح ترکیبی این داروها، یک سطح مهارکننده بتا و تیمار شاهد) با 4 تکرار در هر تیمار و 4 پرنده در هر تکرار تقسیم شدند. نتایج نشان داد که درصد تخم‏گذاری و مصرف خوراک در تیمارهای بتاآگونیست و مهارکننده بتا افزایش (05/0<p) و در تیمار گلوکورتیکوئید و تیمارهای ترکیبی کاهش (05/0<p) معنی دار نشان می دهد. همچنین در تیمار بتا-2 آگونیستی وزن زنده بدن و وزن تخم مرغ‏ها به طور معنی داری افزایش و بازده مصرف خوراک بهبود نشان داد (05/0<p)؛ در مقابل این فراسنجه‏ ها در تیمار حاوی داروی گلوکورتیکوئیدی و تیمارهای ترکیبی به طور معنی داری کاهش نشان داد (05/0<p) . با این حال، ضخامت پوسته در برخی از تیمارهای ترکیبی افزایش معنی‏ داری (05/0<p)  پیدا کرد. از این رو می‏توان به این نتیجه رسید که داروی بتاآگونیستی‏ به عنوان یک محرک التهاب (در برخی از بافت ها مثل تخمدان) در شاخص‏ های تولیدی تاثیر مثبتی داشت، در حالی که شاخص های کیفی تخم مرغ در تیمار گلوکوکوتیکوئیدی و تیمارهای ترکیبی که به عنوان محرک‏های ضد التهاب در بدن عمل می‏کنند، از عملکرد بهتری برخوردار بودند.