تاثیر نحوه کاربرد اسید سالیسیلیک در شرایط تنش کم آبی بر خصوصیات مورفولوژیک، عملکرد دانه و اسانس گیاه دارویی سیاهدانه (Nigella sativa L.)

به منظور بررسی تاثیر اسید سالیسیلیک بر خصوصیات مورفولوژیک، عملکرد دانه و اسانس گیاه دارویی سیاهدانه (Nigella sativa L.) تحت شرایط کم آبی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی گنبد کاووس در سال زراعی 97-1396 انجام شد. سطوح مختلف آبیاری در چهار سطح شامل: عدم آبیاری (دیم)، یک بار آبیاری در مرحله گلدهی، یک بار آبیاری در مرحله پر شدن دانه و انجام دو بار آبیاری به ترتیب در زمان گلدهی و پر شدن دانه و عامل اسید سالیسیلیک در سه سطح شامل: عدم مصرف اسید سالیسیلیک (شاهد)، پرایمینگ بذر با اسید سالیسیلیک و محلول پاشی اسید سالیسیلیک به میزان 5/0 میلی مولار در لیتر در نظر گرفته شدند. صفات مورد مطالعه در این آزمایش شامل: ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، وزن کپسول در بوته، وزن خشک بوته، درصد اسانس، عملکرد اسانس و در نهایت عملکرد دانه در گیاه بودند. نتایج نشان داد که اثرات برهمکنش آبیاری و اسید سالیسیلیک بر کلیه صفات مورد ارزیابی به جز درصد اسانس و عملکرد اسانس معنی دار بود و کاربرد اسید سالیسیلیک باعث افزایش صفات مورفولوژیکی گردید. بیشترین میزان اسانس (655/0 درصد) و عملکرد اسانس (93/7 کیلوگرم در هکتار) در سطوح مختلف آبیاری به ترتیب مربوط به تیمار آبیاری در مرحله پر شدن دانه و دو بار آبیاری بود. تیمار اسید سالیسیلیک به صورت محلول پاشی بیشترین میزان اسانس و عملکرد اسانس را به خود اختصاص داد. بیشترین عملکرد دانه (1330 کیلوگرم در هکتار) از تیمار محلول پاشی اسید سالیسیلیک در شرایط دوبار آبیاری و کمترین عملکرد دانه در تیمار عدم مصرف اسید سالیسیلیک به میزان 817 کیلوگرم در هکتار در شرایط دیم به دست آمد. به طور کلی نتایج نشان داد که با مصرف اسید سالیسیلیک به صورت محلول پاشی و دو بار آبیاری می توان به عملکرد مطلوب سیاهدانه دست یافت.