یک نوع از مکان با پلان فیزیک عملکرد توده و فضای بنا به عنوان جسم و غیرجسم، با الگوی تلفیق؛ نمونه موردی خانه قزوینی ها به عنوان یک نوع از مکان

شرح این گونه از جایگاه اند در معماری ها از گذشته تا هر سیکل متناوب دوره زمانی که باشنده ی فضا در مورد آن معماری تفکر و خواسته ای را از آن مورد معماری طلب نماید، با حرکات متعدد رفتاری فرد عجین شده است تا مطالعه گردد و رفع نیاز شود. حکم دایره ای قیود بنیادین2 مدلی ست ملی و نمادین و کارساز است و بشدت در پیدایش و ادامه این همانی های معماری تاثیرگذار بوده و خواهد بود. شعف مکان، مکانی ست معماری، مکان معماری، مکانی است، دارای ذهن و جسم و به طبع آن محرک و رویداد خاطره است که باز و بسته است که باز و بسته می شود، من در آنجا هستم در بالا یا پایین و یا در اینجا و خارج از آنجا هستم این تمایلات رفتاری دوسویه است فضا بین3 و فضاست باشنده فضا و مکان فضاست که ارتباطات عاشقانه ای باهم خواهند داشت و نوعی دلدادگی ست، این گونه است که معماری پدید می آید. در این بین توده جسم و فضای غیرجسم که نوع مکان را شکل می دهند در سیکل دوره زمان ها بر حسب احتیاجات متعدد فرد به عنوان باشنده ی فضا دارای توالیت و تولیدیت است که در مفهوم بنای گذشته با مفهوم بنای امروزی ضرورت عرصه های اقامت و اشتغال بنا متغیر بوده و چیزهایی از آن تغییر کرده است و چیزهایی را نیز تغییر می دهند تمامی این کنکاش ها جهت سوق و ذوق معماری برای ارضاء و تمایلات و لذت های فرد بهره بردار و الزام دهنده ضوابط مهندسی و تجربی ست که در بناهایی با مدل بدوی و ریشه ای و بناهایی که از این قیود شرعا، حکما و عرفا به صورت مدلی نوین و نئوها شکل گرفته اند را، چگونه و قانونمند شرح می دهند تا کهن و پایا، نوسازی وحشی، هم این وهم آن تا اینکه قانونمند شرح می دهند.