چارچوب مفهومی شکل گیری زیست بوم های کارآفرینی دانشگاه پایه شهر تهران

موضوع این مقاله، ارائه چارچوب مفهومی برای تبیین نحوه شکل گیری زیست بوم های کارآفرینی دانشگاه پایه در تهران و شاخصها و زیرشاخص های مربوط به آن بوده و روش پژوهش کیفی است. این تحقیق در بازه زمانی سال های 1397 و 1398 انجام شده و قلمرو مکانی آن دانشگاه های شهر تهران بوده است. چارچوب مفهومی توسعه داده شده در این تحقیق شامل یک ماتریس سه درچهار است که محور افقی آن جایگاه زیست بوم در چرخه عمر (مشتمل بر 4 وضعیت: تولد، فعال سازی، یکپارچگی و بلوغ) و محور عمودی آن نحوه شکل گیری اکوسیستم (مشتمل بر 3 وضعیت: ارگانیک و جامعه محور، نظام مند و دانشگاه محور و ترکیب ارگانیک و نظام مند) را نشان می دهد. در ادامه نیز با روش تحلیل مضمون و با بکارگیری شبکه مضامین، شاخصها و زیرشاخص های پیشنهادی تعیین گردید.در بخش بعد با بکارگیری روش دلفی، شاخصها و زیرشاخصهای مربوط به چرخه عمر شامل 4 شاخص: وضعیت زیرساختهای سازمانی کارآفرینی (مشتمل بر 7 زیرشاخص)، وضعیت منابع موجود در اکوسیستم (مشتمل بر 4 زیرشاخص)، وضعیت ارتباطات بین عناصر فعال در زیست بوم (مشتمل بر 5زیرشاخص) و وضعیت زیرساخت های برنامه ای، مدیریتی و فرهنگی زیست بوم (مشتمل بر 3زیرشاخص) تعیین و جمع بندی گردید. شاخصها و زیرشاخصهای مربوط به تعیین الگوی شکل گیری نیز شامل 2 شاخص: سهم دانشجویان و فارغ التحصیلان در زیست بوم کارآفرینی (مشتمل بر 3زیرشاخص) و نقش عوامل غیردانشگاهی در زیست بوم کارآفرینی (مشتمل بر 3زیرشاخص) تعیین و جمع بندی شد.