ارزیابی پایداری برآوردهای مدل بیشینه آنتروپی برای مدل سازی فرسایش شیاری

لازمه مدیریت فرسایش خاک، ارائه راهکارهای مناسبی می باشد که با شناخت از وضعیت فرسایش خاک حاصل می شود. هدف از مطالعه حاضر، مدل سازی پتانسیل فرسایش شیاری با استفاده از مدل بیشینه آنتروپی و بررسی پایداری مدل به-منظور آگاهی از حساسیت پذیری این فرسایش در حوضه آبخیز گل گل استان ایلام است. بدین منظور، فاکتورهای زمین- محیطی برای استفاده در فرایند مدل سازی انتخاب شد. افزون بر این، موقعیت 157 واقعه فرسایش شیاری با استفاده از سیستم موقعیت یاب جغرافیایی (GPS) ثبت شد. این وقایع در قالب دو گروه آموزش و اعتبارسنجی با نسبت 70 به 30 کلاس بندی شد. به منظور ارزیابی پایداری مدل، کلاس بندی های مذکور سه بار تکرار شد و بنابراین، سه نمونه مجموعه داده (D1، D2 و D3) آماده شد. ارزیابی کارایی مدل با استفاده از سطح زیر منحنی ROC صورت پذیرفت. با توجه به نتایج پایداری، تمامی مجموعه داده ها مقادیر سطح زیر منحنی خوبی را کسب نمودند و ازنظر کارایی برازش (3/1 = RAUC) و پیش بینی (1/3 = RAUC) پایدار می باشند. به بیان دیگر، نتایج ثابت نمود زمانی که داده های کالیبراسیون و اعتبارسنجی تغییر پیدا نمود مدل کاملا پایدار باقی ماند. علاوه بر این، مشخص شد که مدل حداکثر آنتروپی (MaxEnt) قادر به تولید نقشه حساسیت پذیری فرسایش شیاری است. از سوی دیگر، برمبنای آنالیز حساسیت، مشخص شد که مهم ترین اجزا در مدل-سازی حساسیت پذیری فرسایش شیاری سنگ شناسی و فاصله از آبراهه می باشد. روش شناسی تطبیق یافته به عنوان یک رویکرد موثر برای برنامه ریزی کاربری اراضی و مدیریت ریسک فرسایش سودمند می باشد.