بهبود رشد و عملکرد گندم در رقابت با علف های هرز در حضور قارچ میکوریز

به منظور بررسی اثر قارچ میکوریز بر روابط رقابتی گندم (Triticum aestivum) با علف های هرز، دو آزمایش مستقل به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی، در شرایط گلدانی در سال زراعی 97-1396 در کرج، اجرا شد. در آزمایش اول فاکتورها شامل گندم و شش گونه علف هرز، در دو سطح با و بدون میکوریز و در آزمایش دوم، فاکتورها شامل کشت خالص گندم، یولاف وحشی و چاودار و کشت مخلوط گندم با یولاف وحشی و گندم با چاودار، در دو سطح با و بدون میکوریز بود. در آزمایش اول، پاسخ رشد میکوریزایی کیسه کشیش (Capsella bursa-pastoris)، خونی واش (Phalaris minor)، خاکشیرتلخ (Sisymbrium irio)، چچم (Lolium rigidum) و گندم، به ترتیب معادل 18، 5/19، 23، 38 و 41 درصد و پاسخ رشد میکوریزایی چاودار (Secale cereale) و یولاف وحشی (Avena ludoviciana) به ترتیب معادل 28/29- و 40/22- درصد بود. در آزمایش دوم، رقابت چاودار و یولاف وحشی، در تیمار عدم کاربرد قارچ، وزن خشک گندم را به ترتیب به میزان 58/41 و 40/51 درصد کاهش داد و در حضور قارچ، وزن خشک گندم در رقابت با چاودار و یولاف وحشی، به ترتیب به میزان 10/43 و 11/47 درصد افزایش یافت. عملکرد دانه گندم درکشت خالص و در حضور قارچ میکوریز، معادل 51/5 گرم در بوته بود که در مقایسه با تیمار عدم کاربرد قارچ، افزایش 79/51 درصدی را نشان داد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که چنانچه علف های هرز غالب در مزارع گندم، غیرمیکوریزایی باشند و یا پاسخ رشد میکوریزایی آن ها منفی باشد، کاربرد قارچ میکوریز می تواند خسارت علف های هرز مذکور را کاهش دهد.