بررسی وجود ارتباط بین استفاده از طرح های مختلف آبیاری تناوبی با رضایت مندی آببران شهرستان رشت و پرداخت آببها

هدف از این پژوهش بررسی وجود ارتباط بین استفاده از طرح های مختلف آبیاری تناوبی با رضایت مندی آب بران شهرستان رشت و پرداخت آب بها در دوره آماری 92-1379 است. پژوهش حاضر توصیفی – پیمایشی و از لحاظ هدف کاربردی است. جامعه موردمطالعه، شالی کاران شهرستان رشت و روش نمونه گیری منظم بوده است. از میان 78000 نفر آب بر طرف قرارداد شرکت بهره برداری شبکه آبیاری و زهکشی سفیدرود و با استفاده از فرمول کوکران، 384 نفر از سه روستای بیجارکنار، گورابسر و دهنه سر شیجان در سه شبکه آبیاری (مدرن، تلفیقی و سنتی) برگزیده شدند. ابزار گردآوری داده ها، مستندات آبیاری و پرداخت آب بها طی دوره آماری بوده و برای سنجش رضایت آب بران از پرسش نامه محقق ساخته با 50 سوال استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها بر اساس آمار توصیفی و استنباطی (آزمون فریدمن، آزمون کی دو و ضریب وی کرامر) صورت گرفت. یافته های تحقیق نشان داد برنامه های اجرایی آبیاری متناوب در بهترین و بدترین سال آبی از نظر زمان شروع دوره، آغاز نوبت بندی و طول دوره های قطع آب بر نظرات آزمودنی ها با تقریب بالا منطبق است. رضایت مندی شالی کاران در بهترین سال آبی در سطح بالا و در بدترین سال های آبی در سطح متوسط رو به پایین ارزیابی شد. همچنین درصد پرداخت آب بهای زراعی در بهترین سال آبی بیشترین مقدار و در سال های کم آب کمترین مقدار بود. با توجه به یافته های پژوهش، فرض های سه گانه تحقیق و معنی دار بودن ارتباط مستقیم بین متغیرهای تحقیق تائید شد. لذا بین استفاده از طرح های مختلف آبیاری تناوبی با رضایت مندی آب بران و پرداخت آب بها در شهرستان رشت رابطه معنی دار مستقیم وجود دارد.