مدل‏ سازی و تحلیل فضایی عمق برف در پهنه شمالی ایران

تغییرات عمق برف، به‏‏سبب تاثیرگذاری در شار انرژی سطحی و شرایط هیدرولوژیکی، در تحولات آب و هوای محلی و جهانی نقش درخور ‏توجهی دارد. هدف از این مطالعه مدل‏سازی و تحلیل فضایی عمق برف با استفاده از پایگاه ECMWF نسخه ERA Interim برای دوره زمانی 1980-2016 با تفکیک مکانی 125/0×125/0 درجه قوسی است. در این راستا داده‏های ارتفاع، طول و عرض جغرافیایی، و شاخص پوشش گیاهی NDVI سنجنده MODIS با استفاده از روش‏های GWR و OLS ارزیابی شد. ارزیابی خودهبستگی فضایی عمق برف با دو شاخص Moran’s I و Geary's C نشان داد عمق برف در پهنه شمالی ایران دارای الگوی خوشه‏ای ساخت‏یافته است. بیشینه متوسط عمق برف در ماه فوریه به ‏دست آمده است. شمال غرب ایران همراه علم‏کوه در رشته‏ کوه البرز بیشترین ‏عمق برف را نشان داده‏ است. نتایج نشان داد روش GWR برآوردهای دقیق‏تری در مقایسه با روش OLS ارائه می‏دهد. براساس خروجی ‏های به ‏د‏ست‏ آمده از روش GWR، عمق برف با ارتفاع رابطه خطی را نشان نمی‏دهد، بلکه این رابطه بسته به تغییرات پوشش گیاهی، دمای هوا، و جهت شیب در منطقه مورد مطالعه متفاوت است.