بررسی و آنالیز هم‏ استنادی رابطه انسان و محیط در حوزه ژئومورفولوژی از 1970 تا 2018

رابطه‏ انسان و محیط در سال‏های اخیر معطوف به تغییرات محیطی و تعریف توسعه پایدار بوده است. اکنون باید دید سهم ژئومورفولوژیست‏ها در بحث تغییرات محیطی و انسان چقدر بوده است. برای تحقق این هدف، با تشکیل جامعه آماری مرکب از 456 مقاله از پایگاه استنادی WOS، طی سال‏های 1970 تا 2018، به تجزیه و تحلیل کتاب ‏شناختی با هدف علم‏سنجی دانش ژئومورفولوژی با کمک نرم‏افزار Citespace مبادرت شد. نتایج به‏ دست‏ آمده نشان می‏دهد که فلیپس، شوم، گوودی، و گریگوری هسته مرکزی محققان را شکل داده و کلیدواژه ‏های «ژئومورفولوژی، تغییرات اقلیمی، و هولوسن» بیشترین تکرار، «ژئومورفولوژی و پوشش گیاهی» بیشترین پایایی، و «تغییر محیطی، تغییرات اقلیمی، و اثر انسان» دارای بیشترین مقدار شاخص شکوفایی هستند. همچنین، خوشه ‏بندی روند فکری ژئومورفولوژیست‏ها از تحلیل شاخص مرکزیت نشان می‏دهد که آن‏ها هفت مرحله فکری را پشت سر گذارده‏اند. این مراحل عبارت است از گرایش کلی ‏‏پژوهش‏ها به علوم محیطی؛ به‏ کارگیری دیدگاه سیستمی در ارائه راه‏ حل‏ها؛ تمرکز بر ژئواکولوژی؛ گرایش به ژئومورفولوژی رودخانه‏ای؛ چرخش مطالعات به زمین‏باستان‏شناسی؛ تخصصی‏ ترشدن متدولوژی‏های تحقیق؛ مبنا قرارگرفتن تغییرات محیطی به ‏ویژه در نه سال منتهی به 2018 به‏ عنوان موضوع مورد توافق بیشتر ‏‏‏‏پژوهش‏های مرتبط با انسان و محیط.