متیلاسیون ژن اینترفرون گاما در بیماران مواجهه یافته با سولفورموستارد
اینترفرون گاما یکی از سایتوکین های مهم در بروز بیماری های التهابی مزمن ریوی مانند آسم و COPD است. متیلاسیون نواحی CPG پروموتری این ژن می تواند تحت تاثیر موادشیمیایی و سمی مختلف دچار تغییر شود که این تغییرات در بروز بیماری های مزمن ریوی و شدت آن نقش دارد. در این مطالعه به بررسی اثر ماده شیمیایی سولفورموستارد بر وضعیت متیلاسیون پروموتر ژن اینترفرون گاما و ارتباط آن با شدت بیماری ریوی در جانبازان شیمیایی با مشکلات تاخیری ریوی پرداخته شده است.
در این مطالعه، 46 فرد مواجهه یافته با علائم خفیف تا متوسط ریوی، 45 فرد مواجهه یافته با علائم شدید ریوی و 41فرد مواجهه نیافته به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند.کیفیت و کمیت DNAهای استخراج شده از خون این افراد موردبررسی قرارگرفته و نمونه های مناسب پس از تیمار با بی سولفیت ازنظر وضعیت متیلاسیون پروموتر ژن IFN-γ از طریق تست MSP مورد بررسی قرار گرفتند.
سطح متیلاسیون پروموتور ژن IFN-γ در گروه مواجهه یافته با مشکلات خفیف تا متوسط افزایش معناداری و در گروه مواجهه یافته با مشکلات شدیدکاهش معناداری نسبت به گروه کنترل داشت. سطح فاکتورهای اسپیرومتری در افراد دارای DNA متیله بیش از افراد دارای DNA غیر متیله بود.
با توجه به یافته های به دست آمده می توان پیشنهاد داد که افزایش متیلاسیون نواحی پروموتوری و احتمالا تغییر بیان ژنIFN-γ در مواجهه یافتگان با گاز خردل می تواند تاثیر مثبتی بر روی عملکرد ریه داشته باشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.