اثر پلی آمین ها بر جوانه زنی، بیان برخی ژن ها و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت در بذرهای کم بنیه جو

به منظور بررسی اثرات فرسودگی بذر و کاربرد پلی آمین ها بر شاخص های جوانه زنی، بیان ژن و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت گیاهچه های جو آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح فرسودگی (شاهد، 11 و 14 روز) و دو نوع پلی آمین (پوترسین و اسپرمین) بود. صفات اندازه گیری شامل شاخص های جوانه زنی، فعالیت چند آنزیم آنتی اکسیدانت و بیان ژن های مربوط به آن ها بود. نتایج بررسی نشان داد که فرسودگی بذر به مدت 14 روز موجب کاهش درصد جوانه زنی به میزان 24 درصد نسبت به شاهد شد، ولی کاربرد پوترسین آن را حدود 18 درصد افزایش داد. سرعت جوانه زنی نیز در بذرهای 14 روز فرسوده شده به میزان 36 درصد کاهش داشت که کاربرد اسپرمین آن را تا حدود 5/87 درصد افزایش داد. وزن خشک ساقه چه و ریشه چه به ترتیب در حدود 2 و 3 برابر در تیمار کاربرد پوترسین و عدم فرسودگی نسبت به شاهد بیش تر بود. بیش ترین میزان فعالیت آنزیم های آسکوربات پراکسیداز، پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز و سوپراکسید دیسمیوتاز در بذرهای فرسوده به مدت 14 روز با کاربرد پوترسین مشاهده شد. میزان بیان نسبی ژن های رمزکننده آنزیم های سوپراکسیددیسموتاز و گلوتاتیون ترانسفراز در تیمار پوترسین و بذرهای فرسوده به مدت 14 روز، 8 و 22 برابر نسبت به شاهد بیش تر شد. همچنین، بیان نسبی ژن های HSP90 و PR10 نیز در همین تیمار به ترتیب 5 و 8 برابر شاهد بود. به طورکلی، کاربرد پوترسین تا حدود زیادی موجب بهبود قدرت بذر جو گردید که این امر می تواند ناشی از بهبود شرایط اکسیداتیو سلول، مقاومت پروتئین های بذر به دلیل فعالیت بیش تر HSP90 و افزایش غلظت درون زاد هورمون های بذر باشد.