مقاله مروری: راهبردهای تلفیقی سلامت بذر برای پیشگیری از دژنراسیون بذر

مواد تکثیری سالم و اصیل از مهم ترین نهاده ها برای تولید سالم و مقرون به صرفه محصولات کشاورزی هستند. با توجه به نوع میزبان، گونه / نژاد بیمارگر یا آفت، شرایط محیطی و... بذر ناقل بسیاری از بیمارگرها و آفات کشاورزی به نسل بعد محسوب می شود. اهمیت این موضوع به ویژه در مورد مواد تکثیری غیرجنسی به دلیل انتقال کامل بیمارگرهای موجود در گیاهان مادری به نتاج و تجمع آن ها در طی کشت های متوالی در صورت استفاده از بذور غیر رسمی/گواهی نشده  نمود بیش تری دارد. در گیاهانی که به صورت غیرجنسی تکثیر می یابند، استفاده مداوم از مواد تکثیری سال های گذشته برای کشت، تجمع آفات و بیمارگرها را در پی دارد که نتیجه آن کاهش مستمر کمیت، کیفیت و بازارپسندی محصول است. این پدیده که دژنراسیون بذر (ماده تکثیری) نام دارد، در گیاهانی که از طریق غده، پیاز و ریزوم تکثیر می یابند، نمود بارزتری دارد. دژنراسیون بذر عموما در مناطقی اتفاق می افتد که تولیدکنندگان به هر دلیل به مواد تکثیری سالم و گواهی شده دسترسی نداشته و مجبور به استفاده از محصول زراعی سال قبل یا بذور غیر رسمی به عنوان ماده تکثیری هستند. به دلیل تاثیر فاکتورهای مختلف زراعی، بیولوژیک و محیطی در بروز دژنراسیون مواد تکثیری، کنترل تلفیقی که تاثیر این قبیل فاکتورها را به حداقل برساند، برای پیشگیری یا کاهش اثر این پدیده نیاز است. در مقاله حاضر به جزئیات پدیده دژنراسیون در مواد تکثیری، فاکتورهای مختلف تاثیرگذار بر بروز این پدیده و نیز روش های تلفیقی در پیشگیری از آن پرداخته می شود.