تاثیر آموزش خودشفابخشی (Self healing) بر شفقت به خود، نگرانی از تصویر تن و روند بهبود بیماری در زنان مبتلا به سرطان پوست

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر آموزش خود شفابخشی (Self healing) بر شفقت به خود، نگرانی از تصویر تن و روند بهبود بیماری در زنان مبتلا به سرطان پوست بود.

روش اجرا: 

پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل انجام شد. جامعه ی آماری شامل زنان مبتلا به سرطان پوست مراجعه کننده به مرکز درمانی آموزشی شهید رحیمی شهرستان خرم آباد در سال 98- 1397 بود. 34 نفر داوطلب، انتخاب و تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل (به ترتیب 16 و 18 نفر) قرار گرفتند. تمام شرکت کنندگان، پرسش نامه های شفقت به خود، نگرانی از تصویر تن و فرم اطلاعات بالینی روند سرطان پوست را به عنوان پیش آزمون تکمیل کردند. آموزش خودشفابخشی (سلف هیلینگ) به مدت 12 جلسه ی 90 دقیقه ای بر روی گروه آزمایشی اجرا شد. در پایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد و پیگیری تا دو ماه انجام شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر و آزمون کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: 

آموزش خودشفابخشی توانست میزان شفقت به خود شامل مهربانی با خود، قضاوت صحیح، حس انسانیت مشترک و ذهن آگاهی را به طور معناداری افزایش (01/0>P) و میزان نگرانی از تصویر تن، انزوا و همانندسازی افراطی را کاهش دهد (05/0>P) اما در پس آزمون و پیگیری دوماهه اگرچه آموزش بر بهبود روند بیماری تاثیر داشت ولی این تاثیر معنادار نبود.

نتیجه گیری:

 رویکرد خودشفابخشی باعث افزایش شفقت به خود شده و نگرانی از تصویر تن را در زنان مبتلا به سرطان پوست کاهش می دهد.