بررسی نظری و تجربی تولید آب شیرین با استفاده از آب شیرین کن های گرمایی در حالت فعال و غیر فعال
در این پژوهش به مدلسازی تحلیلی و ارزیابی تجربی تلفیق یک سیستم فتوولتائیک/گرمایی با آب شیرین کن خورشیدی پرداخته شده است و عملکرد این سیستم با آب شیرین کن متداول مشابه مورد مقایسه قرارگرفته است. آزمایش 1 حالت فعال (مخزن آب شیرین کن، لوله گرمایی و سلول خورشیدی) و آزمایش 2 حالت غیر فعال (مخزن آب شیرین کن) در نظر گرفته شد. پس از ساخت آب شیرین کن در ابتدا عمق بهینه آب شور در مخزن آب به صورت تجربی اندازه گیری شد. در ادامه میزان تولید آب شیرین بررسی گردید که بیشینه آب تولید شده در آزمایش 1، مربوط به ساعت 14:00 و به میزان () 292/0 بود و بیشینه آب تولید شده در آزمایش 2، مربوط به ساعت 14:00 و به میزان () 406/0 بود. در ادامه مدلسازی سیستم بر اساس تحلیل و حل معادلات ترمودینامیکی و انتقال گرمای حاکم بر مسئله انجام شد. بعد از ارائه نتایج مدلسازی سیستم آب شیرین کن خورشیدی، نتایج تجربی و نظری مقایسه شدند و به تجزیه و تحلیل آن ها پرداخته شد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.