تاثیر تمرین پیلاتس و تحریک الکتریکی بر عملکرد حرکتی و شناختی زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروز

مالتیپل اسکلروز یک بیماری مزمن و ناتوان کننده سیستم عصبی است که به میلین سیستم اعصاب مرکزی آسیب می رساند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر 8 هفته تمرین پیلاتس و تحریک الکتریکی مستقیم مغزی بر عملکرد حرکتی و شناختی زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروز بود.

 مواد و روش ها:

مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی است که زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروز در تبریز، ایران انتخاب شدند و 36 نفر از آن ها به عنوان آزمودنی ها با دامنه سنی 20 تا 40 سال انتخاب شدند. آن ها به صورت تصادفی به 4 گروه پیلاتس+ tDCS، پیلاتس+ دارونما،  tDCSو گروه کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرین پیلاتس و تحریک الکتریکی مستقیم مغزی، شامل: 8 هفته (سه جلسه 60 دقیقه ای) تمرین پیلاتس توام با 20 دقیقه تحریک الکتریکی بود.

یافته ها:

 نتایج نشان داد که بعد از ورزش و تحریک الکتریکی، گروه های تمرین+ تحریک الکتریکی مستقیم مغزی و ورزش+ دارونما، عملکردهای حرکتی (استقامت عمومی، سرعت عمومی، انعطاف پذیری، تعادل) بهبود یافتند. همچنین نتایج نشان داد که از بین عوامل شناختی مورد اندازه گیری، بهبود معنی داری در انعطاف پذیری شناختی در گروه های تمرین+ تحریک الکتریکی مستقیم مغزی، ورزش+ دارونما و تحریک الکتریکی مستقیم مغزی وجود دارد.

 نتیجه گیری:

با توجه به تاثیرات ترکیبی ورزش و تحریک الکتریکی مستقیم مغزی بر عوامل حرکتی به نظر می رسد که استفاده از این دو روش در بهبود عملکرد حرکتی در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروز مفید است با این حال این درمان ترکیبی نمی تواند عملکردهای شناختی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروز را بهبود ببخشد.