نقش درمان فعالسازی رفتاری گروهی بر میزان نگرش های ناکارآمد و نشخوار فکری در زنان مبتلا به اختلال بی خوابی

اختلال خواب، به طور جدی بر عملکردهای شناختی و جسمی تاثیر می گذارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه درمانی فعالسازی رفتاری بر میزان نگرش های ناکارآمد و نشخوار فکری در زنان مبتلا به اختلال بی خوابی بود.

 مواد و روش ها:

طرح پژوهش حاضر، از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل تمامی زنان مبتلا به اختلال بی خوابی بود که به کلینیک روانپزشکی اهواز، ایران مراجعه کردند. نمونه پژوهش شامل30 نفر بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و سپس به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. سپس گروه درمانی فعالسازی رفتاری طی 8 جلسه (هر جلسه 90 دقیقه) برای گروه آزمایش انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های نگرش ناکارآمد و نشخوار فکری جمع آوری شدند.

 یافته ها:

نتایج نشان دادند که بعد ازگروه درمانی فعالسازی رفتاری، میانگین نمرات نگرش ناکارآمد و نشخوار فکری در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه، تفاوت معنی داری داشت.

 نتیجه گیری:

داده ها نشان داد که گروه درمانی فعالسازی رفتاری باعث کاهش نگرش های ناکارآمد و نشخوار فکری در افراد مبتلا به اختلال بی خوابی می شود.