توزیع جغرافیایی بیماری تب مالت در سطح نیشابور بین سال های 1394 تا 1396: یک مطالعه توصیفی-تحلیلی به کمک سیستم های اطلاعات جغرافیایی

تب مالت یکی از گسترده ترین بیماری های مشترک میان انسان و حیوان است. در این مطالعه بدلیل گستردگی دامپروری در نیشابور، توزیع جغرافیایی بیماری در سطح این شهرستان بین سال های 1396-1394 بصری سازی و تحلیل گردید.

این مطالعه به صورت توصیفی-تحلیلی در نیشابور (منطقه جغرافیایی تحت پوشش دانشکده علوم پزشکی نیشابور) بین سالهای 1396-1394 انجام گرفت. اطلاعات مربوط به تمام افراد مبتلا به تب مالت در این منطقه شامل سن، جنس، فصل بروز بیماری، سال بروز بیماری، محل سکونت، تماس با دام و استفاده از مواد لبنی غیرپاستوریزه جمع آوری گردید. توزیع مکانی بروز بیماری بر اساس تقسیمات کشوری به تفکیک دهستان در نقشه جغرافیایی نیشابور برای هر سه سال با استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی  ترسیم گردید.

تعداد 804 مورد بیماری طی سال های 1396-1394 گزارش شد. میزان بروز در هر صد هزار نفر به تفکیک مناطق شهری، روستایی و مجموع در سال 94 به ترتیب 41/24، 97/86 و 35/62 ، در سال 95 به ترتیب 46/11، 45/71 و84/47 و در سال 96 به ترتیب 98/5، 86 و 50/54 در صد هزار نفر بدست آمد. میزان بروز در سال 95 نسبت به سال 94 کاهش معنی داری (002/0=p) داشت. اما در سال 96 دوباره افزایش پیدا کرد. میزان بروز در دهستان سرولایت روند افزایشی و در دهستان زبرخان روند کاهشی داشت.

شهرستان های نیشابور و فیروزه از جمله آلوده ترین و مستعدترین مناطق کشور از لحاظ بیماری تب مالت است و توزیع مکانی این بیماری در دهستانهای این شهرستان ها با سطح پراکندگی دام در این مناطق متفاوت است.