بررسی ارتباط بین توانمندی های فردی، اقدامات مراقبتی و استرس ادراک شده مادران دارای فرزند مبتلابه سوءمصرف مواد در بیمارستان شهید مدرس اصفهان

سوءمصرف مواد در فرزندان به عنوان یکی از منابع اصلی استرس مادران شناخته می شود. پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه بین توانمندی های فردی، اقدامات مراقبتی و استرس ادراک شده از مادران دارای فرزندان مبتلابه سوءمصرف مواد انجام گرفت.

این پژوهش از نوع کمی و همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه مادران دارای فرزند مبتلابه سوءمصرف مواد می باشند که به بیمارستان شهید مدرس شهر اصفهان در سال 1396 مراجعه کرده بودند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش، پرسشنامه استرس ادراک شده، پرسشنامه محقق ساخته توانمندی فردی، اقدامات مراقبتی بوده است. تعداد 205 مادر در ابتدا انتخاب شد (میانگین سنی 54/7 ± 57/51) و روایی همگرا و واگرای و روایی پرسشنامه ها با استفاده از نرم افزار AMOS موردسنجش قرار گرفت. سپس، تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه سلسله مراتبی در محیط نرم افزار SPSS روی 125 مادر با میانگین سنی 67/7 ± 87/50 انجام شده است.

بعد از تائید روایی همگرا و واگرا و پایایی سازه، ضریب همبستگی پیرسون رابطه منفی توانمندی فردی، اقدامات مراقبتی و استرس ادراک شده مادران در این خانواده ها را نشان داد (47/0 -= r ؛ 43/0 - = r ؛ 001/0> p). بعد از کنترل متغیرهای دموگرافیک، نتایج رگرسیون چندگانه سلسله مراتبی نشان داد که توانمندی فردی و مراقبتی، سطح استرس ادراک شده مادران را به طور منفی پیش بینی می کند.

افزایش توانمندی فردی و اقدامات مراقبتی مادران دارای فرزند مبتلابه سوءمصرف مواد در تمامی سنین با تعداد فرزندان و وضعیت اقتصادی، تحصیلی و تاهل متفاوت منجر به کاهش استرس خواهد شد.