نقش سازمان های ضداطلاعاتی در تامین امنیت سیاسی جمهوری اسلامی ایران

فعالیت های اطلاعاتی سازمان های اطلاعاتی حریف، می تواند ابعاد مختلف امنیت جمهوری اسلامی ایران را تحت تاثیر قرار دهد. یکی از این ابعاد، امنیت سیاسی است. هدف این پژوهش بررسی نقش سازمان های ضداطلاعاتی در تامین امنیت سیاسی جمهوری اسلامی ایران است. در این تحقیق با تکیه بر منابع کتابخانه ای تلاش شده ابتدا به مفهوم ضداطلاعات و وظایف و کارکردهای سازمان های اطلاعاتی به طورکلی و به صورت خاص در جمهوری اسلامی ایران پرداخته شود، سپس امنیت سیاسی و مولفه های آن مورد بررسی قرار گیرد. به منظور فهم دقیق از امنیت سیاسی از دیدگاه های مکتب کپنهاک در این خصوص استفاده گردیده است. به این منظور مولفه های امنیت سیاسی مرتبط با هر یک از کارویژه های سازمان های ضداطلاعاتی مشخص و پرسشنامه آن توسط محقق تنظیم و توسط 20 نفر از خبرگان و متخصصان امور اطلاعاتی تکمیل و سپس با استفاده از آزمون فریدمن، رتبه بندی و میزان اهمیت هر یک از کارویژه های سازمان های ضداطلاعاتی در مولفه های امنیت سیاسی براساس مکتب کپنهاگ با روش توصیفی - تحلیلی تبیین گردید. درنهایت یافته های تحقیق گویای این است که سازمان های اطلاعاتی دارای 9 کارویژه و امنیت سیاسی دارای 13 مولفه است. کارویژه مقابله با نفوذ جریانات سیاسی بیشترین اهمیت را در مشروعیت داخلی واحد سیاسی که عمدتا به ایدئولوژی ها و دیگر اندیشه های سازنده و موضوعات تعریف کننده دولت بازمی گردد، داشته است. کارویژه ضدبراندازی و اغتشاش علیه امنیت بیشترین اهمیت را در نقض حاکمیت، کارویژه پیشگیری و مقابله با توطئه های دشمنان علیه انقلاب و نظام بیشترین اهمیت را در از هم گسیخته کردن کالبد سیاسی دولت به قصد تضعیف آن پیش از حمله نظامی، کارویژه مقابله با بحران بیشترین اهمیت را در دامن زدن به جدایی طلبی، کارویژه خرابکاری و اغتشاش علیه امنیت بیشترین اهمیت را در از هم گسیخته کردن کالبد سیاسی دولت به قصد تضعیف آن پیش از حمله نظامی، کار ویژه های آگاهی از وضعیت دشمنان داخلی و خارجی و حراست (حفاظت) اخبار، اطلاعات، اسناد، مدارک و تاسیسات، بیشترین اهمیت را در نقض حاکمیت و کارویژه مقابله با موارد ایجاد نارضایتی بیشترین اهمیت را در مولفه احساس تبعیض و عدم برقراری عدالت داشته است