تنوع گونه ای پرندگان منطقه حفاظت شده ‏پرور سمنان

بررسی تنوع گونه ای و تغییرات آن در سال های مختلف می تواند راهنمایی برای شناسایی عوامل این تغییرات و سپس قدم در جهت رفع کاستی های مسایل مربوط به مدیریت حیات وحش باشد. در این تحقیق به شناسایی و بررسی غنای گونه ای پرندگان خشکی زی منطقه حفاظت شده پرور سمنان و نوسانات جمعیتی آنها در یک دوره یک ساله پرداخته شده است. تنوع اقلیمی در بعد کوچک بر غنای گونه ای منطقه بسیار افزوده است به طوری که بیش از یک چهارم پرندگان کشور را در یک دوره یک ساله در خود پناه می دهد. زیستگاه های جنگلی آخرین حد جنوبی هیرکانی به شمال و شمال غربی این منطقه رسیده و بخش های ایرانی و تورانی در جنوب و جنوب شرقی، غنای منطقه را افزایش چشمگیر داده است. حاصل این تنوع 161 گونه پرنده از 13 راسته شناسایی شده در ایران است. بیشترین تعداد گونه نیز مربوط به فصل تابستان به تعداد 2063 عدد پرنده است. از تعداد گونه های شناسایی شده 47 گونه بومی (مقیم) تمام سال منطقه هستند و احتمالا زادآوری دارند، 21 گونه دیگر فقط در فصل زادآوری در منطقه دیده می شوند، 18 گونه زمستان گذران و سایر گونه ها عبوری منطقه هستند. گنجشک سانان با تعداد %68 غالب پرندگان منطقه را تشکیل می دهند. پرندگان شکاری نیز 13 درصد پرندگان شناسایی شده منطقه هستند. در طول یک دوره یک ساله تنها یک گونه آبزی، خوتکا، و دو گونه کنار آبزی شناسایی شده و مابقی همه خشکی زی بوده اند.