مقایسه روش های برشنگاری استروبوسکوپیک و برشنگاری زمان میانگین در ارزیابی غیر مخرب

روش برشنگاری روش نوری قدرتمندی است که قابلیت محاسبه مشتقات جابجایی، کرنش های سطحی و بازرسی غیر مخرب را در انواع مواد داراست. روش های برشنگاری زمان میانگین و برشنگاری استروبوسکوپیک از روش های آزمایشگاهی هستند که به منظور مطالعه تمام میدانی مودهای ارتعاشی توسعه داده شده اند. در این مقاله با توسعه چیدمان برشنگاری با امکان بازرسی غیر مخرب به روش های برشنگاری زمان میانگین و برشنگاری استروبوسکوپیک به مقایسه قابلیت های این روش ها در تشخیص عیوب پرداخته شده است. به منظور اعمال بارگذاری ارتعاشی، چیدمان ارائه شده به سیستم تحریک پیزوالکتریک مجهز شده است. بازرسی غیر مخرب به روش های برشنگاری زمان میانگین و برشنگاری استروبوسکوپیک با تغییر فرکانس تحریک پیزوالکتریک انجام شد. روش برشنگاری استروبوسکوپیک در بازه های فرکانسی بین 1300 تا 1600 هرتز، 6000 تا 8000 هرتز و 12600 تا 13300 هرتز عیب را با موفقیت آشکارسازی نمود، در حالی که برشنگاری زمان میانگین فقط در بازه های 6000 تا 8000 هرتز و 12900 تا 13100 هرتز توانایی تشخیص عیب را داشت. بررسی و مقایسه نتایج روی قطعه پروپلینی با عیبی با قطر 10 میلیمتر توانمندی و قابلیت روش برشنگاری استروبوسکوپیک را نسبت به برشنگاری زمان میانگین در بازرسی غیر مخرب نشان می دهد. وضوح هاله های روش برشنگاری استروبوسکوپیک در تمامی فرکانس های تحریک بالاتر از روش زمان میانگین است و روش استروبوسکوپیک قابلیت تشخیص عیب در بازه های فرکانسی بسیار گسترده تری را داراست که باعث می شود ریسک عدم تشخیص عیب در کاربردهای صنعتی بسیار کاهش یابد.