بررسی رابطه بین مشارکت مدنی و امنیت شهری (مورد مطالعه: کلانشهر تهران)

مشارکت اساس زندگی اجتماعی است و امنیت از ضروری ترین نیازهای جامعه بشری محسوب می شود. رشد فزاینده شهرنشینی در دهه های اخیر شهرها را با مشکلات و چالشهای تازه ای چون افزایش ناهنجاری های اجتماعی، کمرنگ شدن هویت و حس تعلق اجتماعی، مشکلات اجتماعی و محیطی، کاهش احساس امنیت شهروندان مواجه ساخته است. بدین صورت که با کاهش مشارکت مدنی، افزایش ناامنی را نیز به همراه دارد. هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین مشارکت مدنی و امنیت شهری در کلانشهر تهران است.

پژوهش حاضر از لحاظ هدف تحقیقی کاربردی و از لحاظ روش تحقیقی توصیفی و از نوع همبستگی است. برای انجام پژوهش، حجم نمونه ازطریق فرمول مورگان تعیین و تعداد 384 پرسشنامه تهیه و به صورت خوشه ای چند مرحله ای در مناطق 2، 6، 10 و 11 توزیع و بااستفاده از نرم افزارSPSS مورد تحلیل قرار گرفت.

 یافته ها : 

با وجود آنکه نتایج این تحقیق با ضریب همبستگی اسپیرمن (364/0) نشان از رابطه معنادار بین مشارکت مدنی و امنیت شهری در کلانشهر تهران دارد، میانگین مولفه های مشارکت مشارکت مدنی اکثر مولفه ها پایین تر از حد متوسط می باشند. در واقع، تنها مشارکت همیارانه که به زعم پاتنام نوعی درگیری اتفاقی بوده با میانگین 22/3 بیشترین نوع مشارکت در میان شهروندان مشارکت کننده در پژوهش را به خود اختصاص داده است.

بنابراین می بایست در پی راهکارهای افزایش مشارکت در سایر سطوح با اقدامات آموزشی، سیاست های تشویقی، تعامل بین پلیس و سایر نهادهای مدیریت شهری و استفاده از ظرفیت آنها در برقراری نظم و امنیت شهری بود.